ชื่อวงศ์: Annonaceae
ชื่อพื้นเมือง: หอมนวล
ลักษณะทั่วไป:
ต้น ไม้ต้นขนาดเล็ก ไม่ผลัดใบ เรือนยอดเป็นพุ่มกลม เปลือกสีน้ำตาลเข้ม เรียบหรือแตกเป็นร่องตื้นตามยาวลำต้น
ใบ ใบเดี่ยว เรียงสลับ ใบรูปรีหรือรูปขอบขนานแกมรูปรี กว้าง 2-3 เซนติเมตร ยาว 5-12 เซนติเมตร ปลายใบแหลม โคนใบแหลมหรือเบี้ยว
ขอบใบเรียบ ใบเกลี้ยง ผิวใบด้านบนสีเขียวเข้มเป็นมัน ด้านล่างสีเขียวนวล
ดอก สีเหลืองนวล มีกลิ่นหอม ออกดอกเดี่ยวตามซอกใบหรือตอนปลายกิ่ง กลีบเลี้ยงขนาดเล็ก 3 กลีบ รูปเกือบกลม กลีบดอก 6 กลีบ หนามีขนนุ่ม ชั้นนอก 3 กลีบ ชั้นใน 3 กลีบ ดอกบานเต็มที่กว้าง 2-2..5 เซนติเมตร
ฝัก/ผล ผลสดแบบมีเนื้อ ออกเป็นกลุ่มมีมากถึง 27 ผล ผลย่อยทรงกลมหรือไข่ ขนาด 1-1.2 เซนติเมตรผลสุกสีดำปนม่วง มีคราบขาว ก้านผลยาวประมาณ 1 เซนติเมตร มี 1-2 เมล็ด
ฤดูกาลออกดอก: ธันวาคม - มีนาคม
การปลูก: ปลูกประดับสวน
การขยายพันธุ์: เมล็ด หรือตอนกิ่ง
ส่วนที่มีกลิ่นหอม: ดอก
การใช้ประโยชน์:
- ไม้ประดับ
- สมุนไพร
- บริโภค
- ลำต้นใช้ทำฟืน
ถิ่นกำเนิด: แถบอินโดจีน
แหล่งที่พบ: พบตามป่าเบญจพรรณ ป่าดิบแล้ง ทางภาคตะวันออก และภาคกลางของ ประเทศไทย
ส่วนที่ใช้บริโภค: ผลมีรสหวานรับประทานได้
สรรพคุณทางยา: ดอกแก้ไข้ แก้ลมวิงเวียน บำรุงหัวใจ บำรุงโลหิต
 |
 |
